پرسینگ هوشمندانه بایرن

ترکیب دو تیم

بایرن مونیخ با یک نوع دفاعی از 1-3-2-4 پا به میدان گذاشت آن ها در دقایقی از بازی بدون یک مهاجم حقیقی بازی را دنبال می کردند. در حالی که بارسا 3-3-4 همیشگی خود را به کار گرفته بود.

سلامت لیونل مسی برای بازی تایید شد و در ترکیب تیتو ویلانوا جای داشت، از آن سو ماریو گومز به جای ماریو مانژوکیچ محروم در ترکیب قرار گرفت و آرین روبن در سمت راست بایرن به کار گرفته شد. حضور جروم بواتنگ و الکسیس سانچز نیز تعجب کارشناسان را برانگیخت.

نقشه اولیه

بارسا توپ را در زمین خودی به گردش در می آورد تا میزان تمایل بایرن به هجوم را بسنجد. بایرن هم به جرارد پیکه و مارک بارترا این اجازه را داد را به راحتی صاحب توپ باشند و بدون احساس فشار بتوانند سر خود را بالا بگیرند اما جز این دو بقیه بازیکنان بارسا به خوبی تحت نظر گرفته شدند.

علی رغم انتظار اکثر کارشناسان، توماس مولر مامور زیر نظر گرفتن هافبک خاصی نبود و نقشی شناور و آزاد داشت و این گومز بود که سرخیو بوسکتس را در زمین بازی تعقیب می کرد. وقتی بوسکتس خیلی به عقب باز می گشت، گومز او را رها می کرد. اما به محض اینکه او از خط وسط زمین عبور می کرد، گومز مانند سایه او را تعقیب می کرد.

آرین روبن و فرانک ریبری مدافعین کناری بارسا را مهار کرده بودند و مولر در سمت راست زمین به تعقیب توپ می پرداخت.

نکته قابل تامل در مورد پرسینگ بایرن این بود که آن ها بلافاصله به ضد پرس نمی پرداختند بلکه پرس آن ها پرس با تاخیر و انتخابی بود. بازیکنان بایرن نزدیک به همتایان بارسایی خود حرکتی می کردند و از نزدیک آن ها را تعقیب می کردند اما تنها بازیکنان معدودی از بایرن برای تصاحب توپ به بازیکن یارگیری شده خود هجوم آوردند. آن ها بارسا را از مناطق خطر دور نگه داشتند اما نه با دادن خطا یا درگیری بسیار، بلکه صرفا با نزدیک بازی کردن و حضور و کم کردن فاصله ها. آن ها همچنین در مصرف انرژی خود نیز صرفه جویی کردند.

خطرناک ترین بخش استراتژی بایرن، به کار گیری خط دفاعی بالا بود، مخصوصا وقتی حریف بازیکنانی سرعتی همچون سانچز، مسی و پدرو داشته باشد. آن ها تمرکز بازی خود را بر روی فشرده کردن بازی و گرفتن فضا از بارسا متمرکز کردند، و جاگیری ممتاز دانته بسیاری از حملات مستقیم را قبل از اینکه حتی شروع شود متوقف کرد.

خاوی مارتینز

به کارگیری خط دفاع بالا و خنثی کردن بازی سرخیو بوسکتس باعث شد تا بازی خاوی مارتینز بسیار به چشم آید. او به جلو می تاخت و خط میانی بارسلونا را به شدت تحت فشار می گذاشت. هافبک سابق بیلبائو شش تکل موفق و دو قطع توپ را در این بازی به انجام رساند، همچنین هنگامی که صاحب توپ بود رو به جلو حرکت می کرد و با آگاهی تاکتیکی خود خطراتی برای بارسا ایجاد می کرد.

هنگامی که مارتینز رو به جلو حرکتی می کرد، شواینی کمی به عقب بر می گشت تا توازن تیم به هم نخورد، همچنین نقش آزاد مولر این اجازه را به او می داد تا او هم در اوقاتی از بازی به عقب برگردد.

نیمه دوم

مارتینز در 50 ثانیه ابتدایی نیمه دوم کارت زرد دریافت کرد و از آن زمان به بعد کمی دست به عصاتر در زمین عمل کرد. کم شدن شدت عمل مارتینز، تغییر طرح بازی بایرن را می طلبید.

پرس انتخابی و حساب شده بایرن این امکان را به این تیم داد تا بر خلاف تمام تیم هایی که در نیمه اول بارسلونا را بدون گل زده نگه داشته بودند، سرحال و قبراق باقی بماند.

وقتی در نهایت بارسلونا به بازی همیشگی خود بازگشت و این نکته قابل تامل است که این امر از زمان دریافت کارت زرد مارتینز اتفاق افتاد؛ آن ها نتوانستند از مزیت همیشگی ساق های خسته حریف استفاده کنند.

بایرن به 1-1-4-4 تغییر سیستم داد و از زوج شواینی و مارتینز برای حفاظت از فضای جلوی مدافعین استفاده کرد. فیلیپ لام در مصاف تک به تک با جوردی آلبا پیروز شد و دانته یکی از کامل ترین نمایش های ممکن یک دفاع وسط را به نمایش گذاشت.

بازی بایرن در کناره ها تقلیدی از بازی میلان در مقابل بارسا بود، اما تفاوت اصلی کیفیت و تجربه بیشتر بایرن بود. روبن به شکل خستگی ناپذیری به تیم خدمت کرد و در ضد حملات با سرعت خیره کننده خود برای خط دفاع بارسا مشکل آفرینی کرد.

میلان نتوانست از فرصت های خود استفاده کند در حالی که بایرن می توانست حتی 4 گل دیگر به ثمر برساند.

نتیجه گیری

بارسا در مقابل پاریسن ژرمن در مرحله قبل هم نتوانست به خوبی بازی کند و تیم فرانسوی به همه نشان داد که یک مدافع وسط با کیفیت و یک خط هافبک با انرژی و منظم می تواند کار را برای بارسا مشکل کند.

بایرن نظم و استحکام پولادین تیاگو سیلوا و بلیز متیودی را با فرصت طلبی در استفاده از موقعیت ها ترکیب کرد. نتیجه تحقیری بود که ما مدت ها بود شاهد آن نبودیم.

بارسا توانست چهار گل وارد دروازه میلان در نیو کمپ کند و قطعا زمین عریض تر نیوکمپ کمک خوبی برای بارسا خواهد بود، اما زدن چهار گل به این ماشین آلمانی به نظر کاری نشدنی برای بارسا می آید.